Η χώρα μας είναι στα σύνορα της Ευρώπης, τόσο γεωγραφικά όσο και πολιτιστικά. Εδώ η σύγκρουση των πολιτισμών βιώνετε τραγικά ως εσωτερική σύγκρουση, μια και στοιχεία των δύο τάσεων πολεμάν μέσα μας για το ποιο θα επικρατήσει. Από τη μια η Ελλάδα της ανατολής, του Βυζαντίου, που νιώθει την απειλή της φιλελεύθερης σκέψης, που προσπαθεί να περιχαρακωθεί μέσα στην έννοια του έθνους και της κληρονομιάς, να διατηρήσει τα κεκτημένα της προνόμια. Που καταριέται την παγκοσμιοποίηση, την τεχνολογία, τα νέα ήθη που φέρνει η νέα εποχή.
Απ΄ την άλλη είναι η δυτική παράδοση του ορθολογισμού, της τεχνολογίας, της παγκοσμιοποίησης, της ευκαιρίας για μια διαφορετική ζωή. Που αμφισβητεί τη σοφία του ανθρώπου με τα ράσα, που αμφισβητεί την αλήθεια της εκκλησίας. Η τάση αυτή ανιχνεύει την αρχή της στην αρχαία ελληνική σκέψη και επιστήμη. Θεωρεί τον Πλήθωνα σαν ένα από τους ήρωες της.
Οι δύο αυτές τάσεις ενυπάρχουν μέσα μας, αλλά αυτές οι δύο τάσεις είναι σφοδρά αντιμαχόμενες. Κάποια στιγμή πρέπει να διαλέξουμε με ποιόν είμαστε.
